دنیاهای باستانی و قدیمی اسرار عجیب و حیرت انگیزی را درون خود پنهان کرده اند. علی رغم تلاش دانشمندان و باستان شناسان، هنوز هم برخی از اشیای کشف شده به صورت ناشناخته باقی مانده و توضیحی برایشان وجود ندارد. ما قبلا در مقاله ای مفصل به آثار باستانی عجیب و غریب اشاره کرده ایم.

در نظر داشته باشید که حتما نباید در این گونه اشیا معمایی حل نشده نهفته باشد؛ گاهی اوقات مواردی یافت می شوند که کاملا شبیه به وسایل روزمره زندگی هستند و به نظر می رسد در آن زمان نیز چنین چیزهایی وجود داشته است.

قدیمی ترین جفت جوراب (۱۵۰۰ سال)

این جوراب های پشمی همراه با کفش راحتی پوشیده می شدند و قدمت آن ها به ۳۰۰ تا ۴۹۹ سال پس از میلاد مسیح می رسد. آن ها در قرن نوزدهم کشف شدند.

قدیمی ترین دستور آشپزی (۵ هزار سال)

این دستور به یک نوشیدنی سومری ارتباط دارد و تاریخ آن به ۳ هزار سال پیش از میلاد مسیح باز می گردد. نوشیدنی یاد شده بسیار قوی بوده و درون آن تکه های نان قرار داشته است.

قدیمی ترین عینک آفتابی (۸۰۰ سال)

این عینک آفتابی در جزیره بافین کشور کانادا کشف شده و برای محافظت از چشم ها در برابر انعکاس نور آفتاب در برف مورد استفاده قرار می گرفته است.

قدیمی ترین مجسمه تاریخ بشریت (۳۵ تا ۴۰ هزار سال)

این مجسمه های قدیمی در غار «Hohle Fels» کشور آلمان یافت شده اند. محققان بر این باورند که مجسمه ناشناخته شکل و شمایل یک ماموت را تداعی می کند.

قدیمی ترین کفش ها (۵۵۰۰ سال)

این کفش پینه ای از پوست گاو نر درست شده و لنگ چپ آن هیچگاه پیدا نشده است. باستان شناسان لنگه کفش را در یکی از غارهای کشور آمریکا پیدا کردند. این شی به وسیله چمن ها و کود حیوانی محافظت شده بود.

قدیمی ترین شلوار (۳۳۰۰ سال)

این شلوار در منطقه غرب کشور چین پیدا گشت. برای بافت آن از پشم استفاده شده و در تزئین آن نیز الگوهای پیچیده زینتی به کار رفته است. این وسیله احتمالا به یک فرد بدوی آسیایی تعلق داشته است.

قدیمی ترین کیف پول (۴۵۰۰ سال)

این کیف باستانی نیز در کشور آلمان یافت شده است. در طول هزاران سال، چرم و مواد دیگری که در ساخت آن به کار رفته، پوسیده شده و دیگر اثری از آن ها نیست. تنها دندان های سگ که احتمالا برای تزئین و محافظت به کار رفته اند، تقریبا سالم یافت شدند.

قدیمی ترین اندام مصنوعی (۳ هزار سال)

بر اساس یافته های پژوهشگران، این انگشتان چوبی برای کمک به راه رفتن یک شخص کاربرد داشته و برای نمایش نبوده اند. فرد نه تنها می توانسته به وسیله آن ها راه برود، بلکه امکان پوشیدن کفش های راحتی را نیز داشته است.